Materiał Telewizji Polskiej wywołał kontrowersje. „Był w bliskiej relacji miłosnej z Kaczyńskim”

W jednym z programów publicznej telewizji padły wyjątkowo osobiste i metaforyczne słowa dotyczące relacji między prezydentem Karolem Nawrockim a prezesem PiS Jarosławem Kaczyńskim. Wypowiedź ta natychmiast wywołała burzę w sieci, szybko stając się viralem w mediach społecznościowych.

„Geppetto”, który wyrzeźbił „chłopczyka z drewna” – symboliczna metafora w politycznym studiu

W kluczowym momencie programu osoba zabierająca głos w TVP opisała więź między politykami słowami:

„Był w bliskiej relacji miłosnej z Kaczyńskim. Był dla niego ojcem i matką. Kaczyński był jego Geppettem, wystrugał go z drewna i zrobił z niego chłopczyka.”

To porównanie sięga mocnych, literackich i psychologicznych obrazów. Określenie „bliska relacja miłosna” w kontekście politycznym jest wysoce nietypowe i intymizujące. Odwołanie do Geppetta – stolarza, który stworzył Pinokia, drewnianą marionetkę pragnącą stać się prawdziwym chłopcem – sugeruje postrzeganie prezydenta Nawrockiego jako osoby wykreowanej politycznie przez swojego mentora.

Metafora ta wskazuje na brak autentycznej, niezależnej tożsamości politycznej oraz podporządkowanie woli „twórcy”. Sugeruje, że osobowość, funkcja i rola publiczna Nawrockiego zostały „wyrzeźbione” przez Kaczyńskiego, co ogranicza jego samodzielność.

Natychmiastowa reakcja i obawy mówiącego przed konsekwencjami

Bezpośrednio po wypowiedzeniu kontrowersyjnego fragmentu, osoba mówiąca wyraziła żal i niepokój:

„Przepraszam, że to powiedziałam. Aż się boję, czym pan Stanowski będzie kazał mi się walnąć w łeb.”

To wyznanie może odnosić się do prowadzącego program lub przełożonego i doskonale oddaje napiętą atmosferę panującą w studiu. Kolokwialne określenie „walnięcie w łeb” nadaje wypowiedzi dramaturgii i sugeruje możliwość dyscyplinarnych lub nieformalnych reperkusji za zbyt odważny komentarz.

Reakcja internetu i znaczenie wizerunkowe wypowiedzi

Nagranie błyskawicznie rozprzestrzeniło się w mediach społecznościowych, zyskując tysiące wyświetleń oraz wywołując liczne dyskusje. Część internautów uznała metaforę za kontrowersyjną, ale trafnie oddającą charakter relacji w politycznym obozie byłej władzy. Inni zwracali uwagę na przesadę w personalizowaniu debaty publicznej oraz dominację emocjonalnych, psychologizujących spekulacji zamiast rzeczowej analizy.

Bez względu na intencje, wypowiedź dotyka fundamentalnego zagadnienia postrzegania autonomii polityków. Sugestia, że jeden lider jest „stworzony” przez drugiego, podważa jego niezależność i wiarygodność jako samodzielnego aktora politycznej sceny.

W obecnym napiętym klimacie politycznym, w którym prezydent Nawrocki korzysta z prawa weta wobec wielu decyzji, takie porównanie staje się narzędziem wizerunkowej walki, mającym podważyć jego autorytet i decyzje, przedstawiając je jako sterowane z zewnątrz.