1000 plus i nie tylko. PiS proponuje nowy pakiet benefitów dla Polaków

Prawo i Sprawiedliwość nie zamierza rezygnować z walki i przygotowuje silną kontrofensywę. Po miesiącach politycznej defensywy oraz rozliczeń partia Jarosława Kaczyńskiego wraca do tego, co dało jej kiedyś największe sukcesy — do obiecywania rozbudowanych transferów socjalnych. Niedawno ujawniony program ma na celu ponowne zdefiniowanie podziałów politycznych w Polsce oraz odzyskanie straconego poparcia przez Zjednoczoną Prawicę. Jakie zmiany przewidziano dla obywateli?

PiS szykuje socjalną ofensywę po trudnym okresie

Aby dobrze zrozumieć znaczenie nowych propozycji, warto cofnąć się do ośmiu lat rządów, kiedy Prawo i Sprawiedliwość zbudowało swoje socjalne fundamenty. To wtedy państwo zaczęło mocniej koncentrować się na bezpośrednim wsparciu finansowym dla rodzin i seniorów.

Program Rodzina 500 plus, wprowadzony w 2016 roku, stał się symbolem polityki społecznej PiS. Późniejsze podniesienie świadczenia do 800 zł przyczyniło się do ograniczenia ubóstwa wśród dzieci, dając milionom rodzin poczucie większej stabilności. Oferta nie ograniczała się jednak wyłącznie do rodzin z dziećmi.

PiS konsekwentnie deklarowało ochronę interesów seniorów, wprowadzając dodatkowe 13. i 14. emerytury, które trafiały do emerytów w newralgicznych momentach roku — przed Wielkanocą i jesienią — co umacniało elektorat osób starszych.

Do pakietu świadczeń należały też programy takie jak:

• “Dobry Start” — 300 zł na wyprawkę szkolną,
• Rodzinny Kapitał Opiekuńczy,
• darmowe leki dla seniorów oraz dla dzieci i młodzieży.

Przez lata PiS pokazywało, że potrafi znaleźć środki w budżecie, co przekładało się na sukcesy wyborcze. Jednak w 2025 roku sytuacja polityczna i gospodarcza wyglądała inaczej: obóz rządzący nie tylko utrzymał istniejące świadczenia, lecz także zmodernizował część z nich — m.in. reformę tzw. „babciowego”. W efekcie PiS straciło monopol na bycie partią określaną jako prospołeczna.

Historia sukcesu – na jakich fundamentach PiS zbudował swoje poparcie?

Druga połowa 2025 roku okazała się dla PiS okresem trudnych pytań i gorzkich analiz. Pomimo ostrej retoryki wobec rządu Donalda Tuska, wskaźniki poparcia nie wzrosły na tyle, by zapewnić szybki powrót do władzy.

Najnowsze badania z jesieni 2025 wskazywały na stagnację — partia mogła liczyć na swój stały elektorat, lecz napotykała tzw. szklany sufit. Coraz więcej wyborców, zmęczonych długotrwałymi podziałami i aferami, krytycznie oceniało polityków z Nowogrodzkiej.

Dodatkowo inflacja, choć niższa niż podczas poprzedniego kryzysu, nadal nadwyrężała domowe budżety. Coraz więcej obywateli dostrzegało, że samo rozdawnictwo nie rozwiązuje problemów strukturalnych. Wewnętrzne badania partii wskazywały na odpływ młodych wyborców oraz rodzin klasy średniej, które odczuwały koszty programów socjalnych bez wymiernej poprawy jakości usług publicznych.

„Ta sondażowa zadyszka zmusiła strategów PiS do sięgnięcia po nowe karty. Zrozumiano, że sama krytyka rządu to za mało. Potrzebna jest nowa, pozytywna narracja i obietnica, która rozpali wyobraźnię milionów tak samo jak 500 plus przed laty.”

Co mówią sondaże? PiS w obliczu wyzwań wyborczych

W obliczu zbliżających się wyborów PiS postanowiło wrócić do korzeni, ale w zmienionej formie. Założenie jest proste: skoro rząd Tuska „utrzymuje” programy wprowadzone przez PiS, to partia musi zaproponować coś, na co dbający o dyscyplinę fiskalną i relacje z UE rząd nie będzie mógł sobie pozwolić.

Nowa oferta ma być skierowana przede wszystkim do grup dotkniętych wysokimi kosztami życia i kryzysem mieszkaniowym. PiS chce pokazać, że ma kompleksowy plan poprawy demografii i wsparcia rodzin wielodzietnych, wykraczający poza jednorazowe transfery. Centralnymi motywami kampanii są hasła związane z bezpieczeństwem rodziny oraz inwestycją w przyszłość narodu.

Politycy partii określają ten kierunek jako „ucieczkę do przodu” — bez mocnego uderzenia socjalnego PiS obawia się, że zostanie zredukowane do roli tylko głośnej opozycji.

Strategia prześcignięcia rządu Donalda Tuska

PiS zaprezentowało pakiet rozwiązań, które mają wstrząsnąć sceną polityczną. Wśród najważniejszych propozycji znajdują się:

Główne elementy nowego pakietu – bon 100 tys. zł i „1000 plus”

PiS przedstawiło kilka kluczowych propozycji:

1. Bezzwrotny bon mieszkaniowy 100 tys. zł: propozycja skierowana do rodzin wielodzietnych, przyznawana po urodzeniu trzeciego i kolejnych dzieci, możliwa do wykorzystania jako wkład własny, nadpłata kredytu czy na remont.
2. Ewolucja świadczenia 800 plus w „1000 plus”: plan przewiduje podwyższenie świadczenia wychowawczego do 1000 zł, z preferencją dla rodzin wielodzietnych (od trzeciego dziecka wzwyż), co ma promować model rodziny 2+3 i większej.
3. Ulgi podatkowe i zwolnienia dla młodych: pakiet obejmuje dalsze zwolnienia podatkowe dla młodych oraz podniesienie progu wiekowego powyżej 26 lat, by zatrzymać wykształcone kadry w kraju.

Inne rozważane rozwiązania

W dokumentach programowych i propozycjach ekspertów pojawiają się także pomysły takie jak coroczna waloryzacja świadczeń wraz z inflacją, progresja w wypłatach — im więcej dzieci, tym wyższe wsparcie — oraz dodatkowe zachęty dla młodych małżeństw, w tym bon na zawarcie związku małżeńskiego czy dopłaty do ślubów i wesel.

W planach są również działania na rzecz rynku mieszkaniowego: gwarancje wkładu własnego dla młodych, preferencyjne kredyty oraz rozwój budownictwa komunalnego i społecznego, z myślą o długofalowym wsparciu dostępności mieszkań.

Jakie wyzwania finansowe i polityczne stoją przed programem?

Kluczowe pytania dotyczą finansowania takich rozwiązań oraz ich wpływu na finanse publiczne i inflację. Krytycy wskazują, że duże transfery mogą zwiększyć presję popytową i utrudnić utrzymanie stabilności cen, zaś zwolennicy podkreślają ich potencjał demograficzny i społeczną siłę odbudowy elektoratu.

Realizacja ambitnych propozycji wymagać będzie zarówno szczegółowego rozliczenia kosztów, jak i decyzji legislacyjnych oraz politycznych koalicji niezbędnych do wprowadzenia zmian w życie.

Co dalej?

Przedstawione propozycje mają charakter ramowy i wymagają doprecyzowania w ustawach oraz analiz budżetowych. W najbliższych miesiącach można spodziewać się debaty publicznej na temat kosztów, skutków społecznych i sposobów finansowania nowych programów, a także prób przeforsowania konkretnych rozwiązań w parlamencie.